در سال‌های گذشته بخش‌هایی از صنعت هوایی کشور به دلیل تمرکز بیش از حد بر ناوگان پهن‌پیکر و مسافربری مغفول مانده است. یکی از این بخش‌ها، حوزه بالگردهاست که می‌تواند نقشی بسیار مهم‌تر از آنچه امروز شاهدیم در اقتصاد ملی ایفا کند. اقتصاد بالگرد صرفاً یک موضوع حمل‌ونقلی نیست بلکه پیوندی میان امنیت، خدمات رسانی، توسعه شهری، اقتصاد سلامت و حتی صنعت گردشگری برقرار می‌کند.
ایران به دلیل وسعت جغرافیایی و پراکندگی جمعیت و همچنین وجود مناطق صعب‌العبور، یکی از مستعدترین کشورها برای توسعه شبکه بالگردی است. از امداد و نجات و انتقال بیماران، تا جابه‌جایی سریع مدیران صنعتی، خدمات گردشگری هوایی و حتی حمل بار سبک، همه در سبد ظرفیت‌های این صنعت جای دارند. تجربه کشورهای پیشرفته نشان داده است که گردش مالی اقتصاد بالگرد، در بسیاری از موارد از خطوط هوایی مسافربری کوچک نیز فراتر می‌رود.
بالگردها در کنار هواپیماهای سبک می‌توانند شکاف میان مناطق کم‌جمعیت و فرودگاه‌های کم‌پرواز را پر کنند. همان‌گونه که ناوگان پهن‌پیکر بار اصلی جابه‌جایی‌های ملی و بین المللی را در داخل کشور و بیرون از مرزها بر دوش دارد، بالگرد و هواپیمای سبک قادرند نقش حلقه‌های اتصال را در شبکه حمل‌ونقل هوایی ایفا کنند. این ترکیب هوشمندانه، موجب اقتصادی‌سازی فرودگاه‌های کوچک، افزایش دسترسی شهروندان در مناطق محروم و تسریع خدمات‌رسانی خواهد شد.
سازمان هواپیمایی کشوری با درک این ضرورت، طی ماه‌های اخیر اقدام به بازنگری در شیوه‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های مرتبط با شرکت‌های بالگردی کرده است. این رویکرد جدید، با هدف تسهیل ورود بخش خصوصی، افزایش سرمایه‌گذاری و توسعه بازار خدمات بالگردی طراحی شده است.
توسعه اقتصاد بالگرد در ایران، علاوه برکاهش هزینه‌های خدمات‌رسانی و افزایش سرعت جابه‌جایی، می‌تواند به رونق اقتصاد شهری، جذب سرمایه‌گذاری داخلی و ایجاد اشتغال پایدار در شهرهای بزرگ و کوچک منجر شود. در کنار توسعه ناوگان پهن‌پیکر و سبک، این صنعت حلقه مفقوده‌ای است که با فعال‌سازی آن، نقشه حمل‌ونقل هوایی کشور کامل‌تر و کارآمدتر خواهد شد.